Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2008

ΝΥΧΤΕΡΙΝΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ



Ήλθα κι απόψε στ’ όνειρό σου να ζήσω
εκεί που δεν υπάρχουν συνέπειες,
εκεί που δεν υπάρχουν συμβιβασμοί.
Άσε ν’ αγγίξω τη καρδιά σου,
να χαϊδέψω το σφάλμα σου,
να σκουπίσω το δάκρυ σου,
να κλάψω στη χαρά σου.
Άσε να ζήσω στ’ όνειρό σου
και το ξημέρωμα γλυκιά ανάμνηση ας γίνω
συντροφιά στη μοναξιά σου.
Ζήσε την ψευδαίσθηση
και όταν η μέρα θα χαράξει θα χαθώ,
όνειρο ήταν και πάει.
Ζήσε τη ζωή σαν όνειρο.
Κάνε το όνειρο ζωή.

2 σχόλια:

Unknown είπε...

Πες πως μ' αντάμωσες μια νύχτα σ' ένα όνειρο
Πες πως με ξέχασες σαν ήρθε το πρωί
Και μη σκεφτείς ότι για με δεν ήσουν όνειρο
Και μη νοιαστείς τι θ' απογίνω στη ζωή

Άσε με λοιπόν να σε σκεπάσω
Κάνει απόψε τόση παγωνιά
Και τα μάτια κλείσε να περάσω
σαν σκιά στη μαύρη λησμονιά...

Σπύρος Μπένος είπε...

anastasia,
κλείσε τα μάτια ,άκουσε την καρδιά σου και ζήσε το όνειρό σου,
κάντο αληθινό!!!!!
εσύ μόνο μπορείς.