Άφησε με απόψε,
στ’ όνειρό σου να ζήσω,
στις στιγμές του ονείρου
μια ζωή για να κλείσω.
Κάπου εκεί θα ‘μαι,
στου ονείρου την άκρη,
να χαϊδέψω τη θλίψη
να σου πάρω το δάκρυ.
Η βραδιά μας απόψε
σαν αλήθεια να μοιάζει
και στου ονείρου το τέλος
μια αυγή να χαράξει.
Άφησε με απόψε
αγκαλιά να βρεθούμε,
το ξημέρωμα φθάνει
και μετά θα χαθούμε.
Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2008
ΟΝΕΙΡΟ ΗΤΑΝ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου