Ένα καράβι είν’ η ζωή
κι εγώ ο ταξιδιώτης
άσπρο πανί το όνειρο
στην ομορφιά της νιότης.
Μα εκεί στα μεσοπέλαγα
που η θάλασσα φουντώνει
αέρας φυσάει κι η βροχή
τ’ άσπρο πανί θολώνει.
Γκρίζο πια το όνειρο
ασπρόμαυρη η ελπίδα
μα θα μπορέσω κάποτε
ν’ αλλάξω εγώ σελίδα.
Αχ να μπορούσα να έφερνα
τα όνειρά μου πίσω
τα γκρι πανιά να άλλαζα
κι εγώ ο ταξιδιώτης
άσπρο πανί το όνειρο
στην ομορφιά της νιότης.
Μα εκεί στα μεσοπέλαγα
που η θάλασσα φουντώνει
αέρας φυσάει κι η βροχή
τ’ άσπρο πανί θολώνει.
Γκρίζο πια το όνειρο
ασπρόμαυρη η ελπίδα
μα θα μπορέσω κάποτε
ν’ αλλάξω εγώ σελίδα.
Αχ να μπορούσα να έφερνα
τα όνειρά μου πίσω
τα γκρι πανιά να άλλαζα
και στ’ άσπρα να τα ντύσω.
1 σχόλιο:
Καλή δύναμη.
Τώρα σε βρήκα.
vloutis.wordpress.com
vloutis.blogspot.com
Δημοσίευση σχολίου